O książce: 2011 / Władimir Pawłowicz Czerewański (1836–1914) - mąż stanu i pisarz. Urodzony w Symferopolu, w rodzinie szlacheckiej. Zrobił błyskotliwą karierę: był kierownikiem Moskiewskiej Izby Kontroli; w 1897 został członkiem Rady Państwa do spraw Departamentu Gospodarki Państwowej. Działalność literacką rozpoczął w 1858 roku od opowiadań i esejów publikowanych w wielu pismach metropolitalnych. Wśród nich szczególne miejsce zajmował „Syn ojczyzny”, w którym Czerewanski opublikował później liczne powieści i opowiadania („Diamentowy naszyjnik”, „Aktorka”, „Ciche wybrzeże”, „Córka guwernantki” itp.), W dzięki któremu dał się poznać jako miłośnik nowych, postępowych trendów i dobry gawędziarz. Ponadto publikował wiele artykułów redakcyjnych o tematyce gospodarczej i nie tylko oraz szereg felietonów pod pseudonimami „V. Ch." i „Ech”. W latach 90. XIX wieku. opublikował kilka dzieł dramatycznych: „Predators”, „Płonące pytanie”, „W pobliżu kopalni złota”, a także kroniki historyczne wojny rosyjsko-japońskiej: „Pod ostrzałem” i „Dwie fale”. Czerewanski wykazał się także swoją znajomością Wschodu w monografii „Świat islamu i jego przebudzenie”. Opublikowana w tym tomie powieść „Pierwsza rosyjska caryca” opowiada o losach Anastazji Romanownej, żony Iwana Groźnego. Oparta na materiałach archiwalnych powieść napisana jest niezwykle wciągająco i zwraca uwagę czytelnika na mało znane strony rosyjskiej historii..